۱۳۸۹ بهمن ۲۷, چهارشنبه

14

آزمایش بر روی حیوانات

وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می شود، بسیاری از مردم چند پزشک سفید پوش و معتقد را مجسم می کنند که برای نجات بشریت به چند موش بی احساس و بی درد آمپولی تزریق می کنند. این تجسم فرسنگها با واقعیت فاصله دارد. هنگامی که از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم،  روی سخن ما به چند موش آزمایشگاهی)آن هم از نوع بی حس و بی درد!!( محدود نمی شود. وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از صدها میلیون حیوان بی گناهی صحبت می کنیم که هر ساله در بدترین شرایط ممکن، به دنیا می آیند، شکار می شوند، به بدترین نحو آزار و شکنجه می شوند و سرانجام به دردناکترین شیوه ممکن جان می سپارند.

موش هایی که در جعبه های پلاستیکی روی هم انباشته می شوند تا به آنها سم خورانده شود یا دست و پاهایشان قطع و یا سلول های سرطانی به آنها تزریق شود.

سگ و گربه هایی که به آب جوش سوزانده می شوند یا دست و پایشان با یک پتک له یا قطع نخاع می شوند. سگ و گربه هایی که با عمل های متعدد جراحی مبتلا به دیابت، چاقی و غیره می شوند.

شامپانزه هایی که ویروس ایدز به آنها تزریق می شود و سالها در قفس های بتونی سر خود را به دیوار می کوبند.

بچه میمون هایی که در روز تولد کور می شوند یا پلک هایشان به هم دوخته می شود تا در مورد کوری تحقیق شود.

حیوانات بارداری که به صورت آنها ماسک های نیکوتین وصل می شود و تمام شبانه روز دود نیکوتین به ریه های آنها دمیده می شود تا اثرات نیکوتین بر آنها با بر کودکانشان بررسی شود.

میمون هایی که توسط تولید کنندگاه دخانیات مرتب با مواد سمی مسموم می شوند تا به قول خودشان سیگار جدید که در آن از مواد افزودنی استفاده می شود، خطرناک تر از سیگار های قبلی نباشد.

خرگوش هایی که روزها و هفته ها چشم هایشان با گیره باز نگه داشته می شود تا مرتب مواد شیمیایی ریمل، مواد شوینده و صابون در چشم هایشان ریخته شود یا مواد شیمیایی شامپو ها، کرم ها و غیره بر روی پوستشان آزمایش شود و هفته ها از عفونت شدید و زخم های چشم و پوست رنج می برند تا بالاخره کشته شوند.

حیواناتی که در هر ثانیه در موسسات آموزشی، دبیرستان ها با دانشگاه ها تنها برای آموزش زنده شکافی می شوند، در حالی که ده ها وسیله ی آموزشی کار آمد تر و انسانی تر وجود دارد.
وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از صنعتی صحبت می کنیم که درآمد سالانه ی آن در بسیاری از کشور ها به میلیاردها دلار میرسد و توسط لابی های قدرتمندی حمایت می شود که شاید آخرین دغدغه ی فکریشان "خدمت به بشریت" باشد. وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از دروغ بزرگی صحبت می کنیم که چندین قرن است گوش مردم را چنان پر کرده که بسیاری گمان می کنند اگر روی حیوانات آزمایش نشود علم پزشکی از حرکت باز خواهد ایستاد! دروغی که سالهای سال بدترین جنایات را با نام "علم" توجیه پذیر جلوه داده است.

چرا آزمایش بر روی حیوانات توجیه علمی ندارد؟
  • به دلیل تفاوت های فاحش فیزیولوژیک، بیولوژیک، پسیکولوژیک، ژنتیک، آناتومیک و محیط زیستی بین انسان و حیوان، نتایج آزمایش بر روی حیوانات غیر قابل اعتماد است. تجربه نشان داده که تکیه بر نتایج بدست آمده از آزمایش برروی حیوانات نه تنها کمکی به بهبود وضع سلامت انسان ها نکرده، بلکه در بسیاری از موارد نتایج غلط، انحرافی و خطرناکی را نیز برای بشر به بار آورده است.
  • شرایط ساختگی محیط آزمایشگاهی و ایجاد بیماری مصنوعی در حیوانات برای مطالعه آن هرچند هم که سعی در شبیه سازی آن به محیط زندگی انسانها و پروسه بیماری در آنها گردد باز هم مصنوعی و غیر قابل اعتماد است. بیماری های مختلف در میان گونه ها و انواع مختلف متفاوت بوده، دارای اتیولوژی، تاریخ طبیعی، علایم بالینی و پروسه های متفاوت بوده و به درمان نیز پاسخ متفاوتی می دهند. حال آنکه مشاهده و تحقیق پروسه ایجاد و پیشرفت یا بهبود بیماری ها در جوامع انسانی و تحقیقات اپیدمیولوژیکی بر روی جوامع، گروه ها و قومیت ها متقاوت، نتایج قابل اتکایی در مورد علل به وجود آورنده بیماری ها و گرو ها و دسته هایی که در ریسک کمتر یا بیشتر قرار دارند بدست خواهد داد. این تنها راه قابل اعتماد برای آزمایش بر روی بیماری های انسان هاست. حیوانات همچنین با زبان انسان تکلم تکرده و قادر نیستند تاثیرات دارو های مختلف و مواد شیمیایی، بهبود یا عدم بهبود خود را با ما در میان بگذارند. این خود سرچشمه بسیاری از اشتباهات و نتیجه گیری های نادرست و بی اطلاعی از بسیاری عوارض بدنی می گردد که می تواند عواقب جبران ناپذیری را در انسان ها به وجود بیاورد.
  • بسیاری از آزمایشات تکراری، بی معنا و بیهوده بوده و به دلایلی غیر از شناخت و درمان بیماری و یا به اصطلاح کمک به انسان ها انجام می شوند. این دلایل عدیده بوده و از میان آنها می توان گرفتن کمک های مالی از دولت، از کمپانی های دارویی یا تکنولوژیکی و از مراکز تحقیقاتی یا دانشگاهی که از این نوع آزمایش ها پشتیبانی می نمایند، انتشار نتایج آزمایشی، صرف نظر از موضوعیت داشتن یا قابل استفاده بودن آن برای انسان، برای کسب پرستیژ، حفظ و نگهداری مشاغل و کرسی های دانشگاهی، نفوذ شبکه های پرورش یا اسارت حیوانات به منظور فروش آنان به آزمایشگاها و مراکز تحقیقاتی و بهره گیری های غول آسای مالی و پذیرش و مقاومت روش های جدید و آسان بدون روش های جا افتاده و تکراری را نام برد.
  • امروزه علم و تکنولوژی آلترناتیو های فراوانی به جای استفاده از حیوانات در امور آزمایشگاهی و آموزشی فراهم آورده است. این روش ها نه تنها انسانی تر و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر می باشند، بلکه به دلیل شباهت بسیار نزدیکتر به مدل های انسانی و شرایط واقعی بیماری ها و هم چنین پاسخ بدن به درمان های مختلف، قابل اتکا تر و حقیقی تر هستند.

۲ نظر:

  1. عوضیاا:(((((((((((((
    چطور می تونن اینقدر قصی القلب باشن! تف به زاتشون!

    پاسخحذف
  2. عزیزم صنعتی شدن این مشاغل و تقاضای زیاد هست که باعث به وجود اومدن این دسته از رفتار های وحشیانه در افراد میشه. هیچ موجودی جانی یا قصی القلب پا به این دنیا نمی گذاره.

    پاسخحذف