۱۳۹۱ دی ۱۰, یکشنبه

29

این بار که گوشت خوردی، به او بیاندیش. او که فقط یک کودک خردسال است، اما از مادرش جدا شده...
این بار که از خوردن پیتزا لذت بردی به او بیاندیش. او شب تا صبح در سلولش ناله میکند و مادرش را صدا میکند اما مادرش را از او جدا کرده اند...

او به دردناک ترین و زشت ترین شکل ممکن بهای لذت موقتی تو را با تمام زندگی اش می پردازد.




 

به یاد داشته باشید که تقاضای ما، عرضه را به وجود می آورد.