15

فهرست زیر خلاصه نامه ای از شخصیت های تاریخی و مشهور گیاه خوار جهان است:

• آلبرت انیشتن
• آلبرت شوایتزر 
• آندریاس کالینگ
• آن هاتاوی
• آدولف هیتلر
• آوریل لاوینگ
• آیزاک نیوتن
• ابوالعلا معری
• ارسطو
• احمد کسروی
• اشلی جود
• اشلی گرین
• افلاطون
• ابوعلی سینا
• اریک جانسون
• استیو وای
• الیا وود
• اپیکور
• الیور استون
• ارین
• اورلاندو بلوم
• ایان مک‌کلان
• ایزاک نیوتن
• باب مارلی
• باب دیلن
• برایان آدامز
• برایان فیر
• برایان می
• برد پیت
• برندن بوید
• برنارد دوسن پییر
• بری وایت
• بریژیت باردو
• بنجامین فرانکلین
• بوت
• بودا
• بی بی کینگ
• بیل والتن
• بیل کلینتون
• بیلی جو آرمسترانگ
• پاسکال
• پاتانجالی
• پاملا اندرسون
• پرفری
• پلو تارک
• پلین
• پل و لیندا مک کارتنی
• پور سینا
• پرینس
• پیرس برازنان
• پینک
• تام یورک
• تام ریگان 
• تام کروز
• تامی لی
• ترتولیان
• توماس آلوا ادیسون
• توماس مور
• جان کلیز
• جان لنون
• جان وزلی
• جانت جکسون
• جرج هریسون
• جرج برنارد شاو
• جسیکا بیل
• جف بک
• جیم کری
• چارلز داروین
• چارلی واتس
• چیتانیا ماهاپرابهو
• حسین کاظم زاده ایرانشهر
• حسین پناهی
• داستین هافمن
• دالای لاما
• دکتر بسکی
• دِمی مور
• دوریس دی
• دیوژن
• راب زامبی
• رابرت ردفورد
• رابین گیب
• رابيندرانات تاگور
• رالف والدو امرسون
• رامانوجا
• رومن رولان
• ریکی مارتین
• زرتشت 
• ژان ژاک روسو
• ساموئل ال جکسون
• سرژ تانکیان
• سقراط
• سنک
• سیلیان مورفی 
• سیل
• سوئیدنبرگ
• شارلوت برونته
• شانکاراچاریا
• شپنهاور
• شلی
• شنون الیزابت
• شوکادیو
• شیخ نجم الدین رازی
• صادق هدایت
• عطار
• عیسی
• فرانتس کافکا
• فرهاد آئیش
• فورست ویتاکر
• فیثاغورث
• فیلیپ کالن
• کارل لویس
• کرک هَمِت
• کری آن ماس
• کریس اِوِرت
• کریس ایوانز
• کریس مارتین
• کریستین آموت 
• کریستین بل
• کریستینا اگلرا
• کلی کلارکسون
• کلمنت الکساندر
• کیت وینسلت
• گلوریا سوانسون
• گیتی خامنه ای
• لامارتین
• لئو تولستوی
• لئونارد کوهن
• لئوناردو داوینچی
• لئونا لویس
• لری مولن
• لیو تایلر 
• مائده طهماسبی
• ماهاتما گاندی
• مایکل جکسون
• مادوا
• مارکوول
• مدونا
• مرتن
• مزدک
• مترلینگ
• مولوی
• مهین شهابی
• میلتون
• ناتالی پورتمن
• ناصر خسرو
• ولتر
• ونسان ونگوگ
• ویلیام بلیک
• ویرژیل
• ویاسادوا
• ویکتوریا بکام
• هواکین فینیکس
• هیل بری
• یوکو لنون

14

آزمایش بر روی حیوانات

وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می شود، بسیاری از مردم چند پزشک سفید پوش و معتقد را مجسم می کنند که برای نجات بشریت به چند موش بی احساس و بی درد آمپولی تزریق می کنند. این تجسم فرسنگها با واقعیت فاصله دارد. هنگامی که از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم،  روی سخن ما به چند موش آزمایشگاهی)آن هم از نوع بی حس و بی درد!!( محدود نمی شود. وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از صدها میلیون حیوان بی گناهی صحبت می کنیم که هر ساله در بدترین شرایط ممکن، به دنیا می آیند، شکار می شوند، به بدترین نحو آزار و شکنجه می شوند و سرانجام به دردناکترین شیوه ممکن جان می سپارند.

موش هایی که در جعبه های پلاستیکی روی هم انباشته می شوند تا به آنها سم خورانده شود یا دست و پاهایشان قطع و یا سلول های سرطانی به آنها تزریق شود.

سگ و گربه هایی که به آب جوش سوزانده می شوند یا دست و پایشان با یک پتک له یا قطع نخاع می شوند. سگ و گربه هایی که با عمل های متعدد جراحی مبتلا به دیابت، چاقی و غیره می شوند.

شامپانزه هایی که ویروس ایدز به آنها تزریق می شود و سالها در قفس های بتونی سر خود را به دیوار می کوبند.

بچه میمون هایی که در روز تولد کور می شوند یا پلک هایشان به هم دوخته می شود تا در مورد کوری تحقیق شود.

حیوانات بارداری که به صورت آنها ماسک های نیکوتین وصل می شود و تمام شبانه روز دود نیکوتین به ریه های آنها دمیده می شود تا اثرات نیکوتین بر آنها با بر کودکانشان بررسی شود.

میمون هایی که توسط تولید کنندگاه دخانیات مرتب با مواد سمی مسموم می شوند تا به قول خودشان سیگار جدید که در آن از مواد افزودنی استفاده می شود، خطرناک تر از سیگار های قبلی نباشد.

خرگوش هایی که روزها و هفته ها چشم هایشان با گیره باز نگه داشته می شود تا مرتب مواد شیمیایی ریمل، مواد شوینده و صابون در چشم هایشان ریخته شود یا مواد شیمیایی شامپو ها، کرم ها و غیره بر روی پوستشان آزمایش شود و هفته ها از عفونت شدید و زخم های چشم و پوست رنج می برند تا بالاخره کشته شوند.

حیواناتی که در هر ثانیه در موسسات آموزشی، دبیرستان ها با دانشگاه ها تنها برای آموزش زنده شکافی می شوند، در حالی که ده ها وسیله ی آموزشی کار آمد تر و انسانی تر وجود دارد.

وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از صنعتی صحبت می کنیم که درآمد سالانه ی آن در بسیاری از کشور ها به میلیاردها دلار میرسد و توسط لابی های قدرتمندی حمایت می شود که شاید آخرین دغدغه ی فکریشان "خدمت به بشریت" باشد. وقتی از آزمایش بر روی حیوانات صحبت می کنیم، از دروغ بزرگی صحبت می کنیم که چندین قرن است گوش مردم را چنان پر کرده که بسیاری گمان می کنند اگر روی حیوانات آزمایش نشود علم پزشکی از حرکت باز خواهد ایستاد! دروغی که سالهای سال بدترین جنایات را با نام "علم" توجیه پذیر جلوه داده است.

چرا آزمایش بر روی حیوانات توجیه علمی ندارد؟

• به دلیل تفاوت های فاحش فیزیولوژیک، بیولوژیک، پسیکولوژیک، ژنتیک، آناتومیک و محیط زیستی بین انسان و حیوان، نتایج آزمایش بر روی حیوانات غیر قابل اعتماد است. تجربه نشان داده که تکیه بر نتایج بدست آمده از آزمایش برروی حیوانات نه تنها کمکی به بهبود وضع سلامت انسان ها نکرده، بلکه در بسیاری از موارد نتایج غلط، انحرافی و خطرناکی را نیز برای بشر به بار آورده است.
• شرایط ساختگی محیط آزمایشگاهی و ایجاد بیماری مصنوعی در حیوانات برای مطالعه آن هرچند هم که سعی در شبیه سازی آن به محیط زندگی انسانها و پروسه بیماری در آنها گردد باز هم مصنوعی و غیر قابل اعتماد است. بیماری های مختلف در میان گونه ها و انواع مختلف متفاوت بوده، دارای اتیولوژی، تاریخ طبیعی، علایم بالینی و پروسه های متفاوت بوده و به درمان نیز پاسخ متفاوتی می دهند. حال آنکه مشاهده و تحقیق پروسه ایجاد و پیشرفت یا بهبود بیماری ها در جوامع انسانی و تحقیقات اپیدمیولوژیکی بر روی جوامع، گروه ها و قومیت ها متقاوت، نتایج قابل اتکایی در مورد علل به وجود آورنده بیماری ها و گرو ها و دسته هایی که در ریسک کمتر یا بیشتر قرار دارند بدست خواهد داد. این تنها راه قابل اعتماد برای آزمایش بر روی بیماری های انسان هاست. حیوانات همچنین با زبان انسان تکلم تکرده و قادر نیستند تاثیرات دارو های مختلف و مواد شیمیایی، بهبود یا عدم بهبود خود را با ما در میان بگذارند. این خود سرچشمه بسیاری از اشتباهات و نتیجه گیری های نادرست و بی اطلاعی از بسیاری عوارض بدنی می گردد که می تواند عواقب جبران ناپذیری را در انسان ها به وجود بیاورد.
• بسیاری از آزمایشات تکراری، بی معنا و بیهوده بوده و به دلایلی غیر از شناخت و درمان بیماری و یا به اصطلاح کمک به انسان ها انجام می شوند. این دلایل عدیده بوده و از میان آنها می توان گرفتن کمک های مالی از دولت، از کمپانی های دارویی یا تکنولوژیکی و از مراکز تحقیقاتی یا دانشگاهی که از این نوع آزمایش ها پشتیبانی می نمایند، انتشار نتایج آزمایشی، صرف نظر از موضوعیت داشتن یا قابل استفاده بودن آن برای انسان، برای کسب پرستیژ، حفظ و نگهداری مشاغل و کرسی های دانشگاهی، نفوذ شبکه های پرورش یا اسارت حیوانات به منظور فروش آنان به آزمایشگاها و مراکز تحقیقاتی و بهره گیری های غول آسای مالی و پذیرش و مقاومت روش های جدید و آسان بدون روش های جا افتاده و تکراری را نام برد.
• امروزه علم و تکنولوژی آلترناتیو های فراوانی به جای استفاده از حیوانات در امور آزمایشگاهی و آموزشی فراهم آورده است. این روش ها نه تنها انسانی تر و از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر می باشند، بلکه به دلیل شباهت بسیار نزدیکتر به مدل های انسانی و شرایط واقعی بیماری ها و هم چنین پاسخ بدن به درمان های مختلف، قابل اتکا تر و حقیقی تر هستند.

با اطلاع یافتن از نام شرکت ها و کارخانه هایی که حیوانات را تحت آزمایش و شکنجه قرار می دهند، این عمل کثیف و زشت را تحریم کنیم.

13

منع قربانی کردن و نگهداری از محیط زیست در دین زرتشت

 مخالفت زرتشت با مسئله قربانی که رسم شایع قدیم بوده در شکل حقیقی اش جهت اصلاح اقتصادی و احساس رحم و شفقت انجام گرفت. زرتشت و پیروان آن به شدت با مسئله قربانی و اعمال آن مخالف بودند و می گفتند که دشمنان جامعه کشاورزی و پیروان دروغ پرستی تنها آنهایی نیستند که با سلاح  می جنگند. برای نمونه در گات ها، یسنا ۳۲ بند ۱۰ این گونه آمده است: {به راستی آموزگار بد نگریستن به زمین و خورشید را با دو دیده از بدترین گناهان می انگارد، نیک اندیشان را به سوی گم راهی می کشاند و و کشتزار ها را ویران میکند و رزم افزار (سلاح) به روی راستان  (درست کارها) می کشد.} در بهرام یشت نیز اشاره به این نوع قربانی ها و مراسم های زشت شده و آن را نکوهیده.  در گات ها ترجمه ابراهیم پورداود هات۳۲ بند۱۲ در این باره چنین نوشته شده: { نفرین تو ای مزدا بکسانی باد که از تعالیم خود مردم  را از کردار نیک منحرف میسازند و به کسانیکه گاو را با فریاد شادمانی قربانی میکنند.}

علاوه بر هدف کشاورزی در مخالفت با قربانی حیوانات، احساس رحم و شفقت نیز انگیزه انسانهای مهربان میشده است تا با قربانی های رایج و خوفناک مبارزه کنند. در دین زرتشت برای احترام به حیوانات ۴ روز از ماه را گوشت نمی خورند که روزه ی گوشت نام دارد و روزهای ۲ و ۱۲ و ۱۴ و۲۱ است.

زرتشت خوردن مسکرات( مست کننده ها) را نیز منع کرده و این کار را زمانی انجام داده که خوردن مسکرات  در همه جای دنیا رایج بوده. در گاتها، یسنا ۴۸ بند۱۰ در اینباره این گونه نوشته است: {کی ای مزدا( خدا) شرفا به رسالت پی خواهند برد  کی این مشروب مسکر( مست کننده) و کثیف را بر خواهی انداخت.}

 وسواس ایرانیان زرتشتی در پاک نگاهداشتن آب و خاک و هوا و آتش نیز زبانزد یونایان بوده است. هرودوت( کتاب۱) و گزنفون (كتاب «Anabasis» يا سفرنامه جنگلي گزنفون xenephon)  درباره آن قلمفرسایی کرده و نوشته اند که ایرانیان هیچ چیز آلوده و کثیفی را در آب نمی ریزند و در پاک نگهداشتن خاک و زمین مراقبت میکنند.  در دین زرتشت هر آنچه که داده خداست  پاک و دوست داشتنی است و این انسان است که نباید ماده را در راه نادرست بکار برد. خداوند این جهان شادی آفرین را با همه زیبایی هایش برای زندگی و لذت آدمیان  آفریده است و همه مردم در مقام امین باید برای حفظ آن بکوشند. ارج گذاری به عناصر طبیعی، اقرار به عظمت خداوند و دینداری است. در یسنه (هات ۳۸ بند۱) این گونه بیان شده است: {این زمین را میستاییم. زمینی که ما را در بر گرفته است.} و همچنین در هات ۱۶ بند ۹  میگوید : {همه آبها را میستاییم. همه گیاهان را می ستاییم. همه مردان نیک را میستاییم. همه زنان نیک را میستاییم. و نیز با  شناخت وظایف ایزدان اهمیت محیط زیست و جلوگیری از آلودگی ها در سنت زرتشتی را در خواهیم یافت.} از آن جمله آناهیتا و آبان فرشتگان پاسدار آب و آذر و نیریوسنگ فرشته های پاسدار آتش و زامیاد فرشته پاسبان زمین و خاک و ویرو فرشته پاسبان باد و هوا است.

این اعتقاد زرتشتی ها موجب میشده که هیچ چیز آلوده ای را در آب نیندازند و از سوزاندن مردار و هر چیز ناپاک دیگری دوری می کردند به این دلیل که دوری از سوزاندن هر چیز ناپاک به منظور پیش گیری از آلودگی هواست. رسم استفاده از برج خاموشی یا دخمه نیز برای جلوگیری از آلوده شدن خاک به وسیله مردار بوده که امروزه با فشار حکومتی زرتشتی ها مجبور به برداشتن آن شدند. 

در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین
همه دینشان مردی و داد بود
وز آن کشور آزاد و آباد بود
چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان
همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک
پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد
بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود
کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما
که انداخت آتش در این بوستان
کز آن سوخت جان و دل دوستان
چه کردیم کین گونه گشتیم خوار؟

12

چه واقعیتی در پس پرده ی مرغداری ها جریان دارد؟

جوجه های مرغداری، در حالی چشم های زیبا و کوچکشان را به روی این دنیای کثیف می گشایند که در درون کشوهای دستگاه جوجه کشی و بدون دیدن مادرشان -حتی برای لحظه ای-، برای زنده ماندن دست و پا می زنند.

جوجه های نر هیچ ارزشی برای پرورشگاه ندارند. آنها در زباله دانی های جوجه کشی و بین اجساد گندیده و خشک شده ی دیگر هم نوعانشان، سعی می کنند با مرگ زود هنگامشان دست و پنجه نرم کنند ولی پس از مدتی در درون سطل زباله خفه می شوند، له می شوند و میمیرند.

جوجه های ماده مرغداری ها نیز سرنوشت بهتری ندارند، در درجه ی اول نوک آنها را با تیغه ی بسیار بسیار داغ دستگاه بریده، تا نتوانند ناراحتی و شکنجه ی روزانه ی خود را با اعتراض و دعوا به هم سلولی هایشان ابراز کنند.

پس از این، مرغ ها تمامی عمر خود را در سلول های وحشتناک تنگ و کوتاهی سپری می کنند که حتی جایی برای ایستادن برای آنها در نظر گرفته نشده است. سالانه میلیونها مرغ در این شکنجه گاه ها جان می سپارند.

تعدادی از آنها هم که شرایط طاقت فرسای مرغ داری را به مشقت تحمل کرده اند، به علت وضع بد سلول ها، سر های کوچکشان زیر غلطک های غذا گیر می کند و میمیرند. کارگر های جوجه کشی هرگز اقدامی برای نجات آنها نمی کنند.

قفس های مرغداری آنقدر تنگ و کوچک هستند که حیوانات زبان بسته مجبورند، برای ایستادن به روی هم بپرند و  سرانجام پس از مدتی تمام پرهایشان میریزد. این مرغ ها به این علت که تماما در بین فضولات و کثافت خود و هم سلولی هایشان زندگی می کنند، پس از مدت کوتاهی به انواع و اقسام مریضی های عفونی دچار شده و سرانجام به بدترین شکل ممکن، میمیرند‪.‬

در زیر سلول های مرغداری، میله هایی وجود دارد که تخم مرغ ها پس از تخم گذاری مرغ، سریعا از لای آنها به پایین بیفتند. این میله ها آنقدری باعث درد پای حیوان می شود که برای فرار از درد مجبورند به طور مداوم به روی همدیگر بپرند و زمانیکه یکی از آنها مرد، بقیه مرغ ها بلافاصله بر روی لاشه ی او می ایستند. گاهی این پریدن های پیاپی سبب می شود گردن بعضی از آنها بین میله های بالای قفس گیر کند و باعث مرگ پر رنج آنها شود.

زمانی که سن مرغ ها افزایش پیدا می کند، از سرعت تخم گذاری آنها کاسته می شود. در چنین شرایطی کارگران بی رحم مرغداری حیوانات را تا دو هفته به طور کامل گرسنه نگه می دارند تا بدنشان در حالتی قرار بگیرد که پس از اولین وعده ی غذایی سرعت تخم گذاریشان زیاد شود.

اگر کسی می اندیشید، هرگز جرأت نمیکرد سر سفره بنشیند!